Umjesto da predstavlja temelj profesionalnog, efikasnog i odgovornog sistema, javna uprava i dalje služi kao rezervoar za  partijsko-nepotističko zbrinjavanje, a što je čini skupim i neefikasnim aparatom, saopštio je saradnik na programima u CGO Nikola Obradović.

Tim povodom, Centar za građansko obrazovanje (CGO), kako je saopšteno, izražava zabrinutost zbog načina na koji 44. Vlada Crne Gore sprovodi kadrovsku politiku – ne kao otklon od prethodnih loših praksi, već kao njihovo intenziviranje. 

“Prema podacima CGO-a, od formiranja ove Vlade usvojeno je čak 1.195 odluka o imenovanjima i 697 o razriješenjima javnih funkcionera. Imenovanja i razriješenja se, uglavnom, sprovode na elektronskim sjednicama, bez obrazloženja, evaluacije prethodnog učinka ili jasnih kriterijuma. Taj pristup podriva ionako slabe principe institucionalne odgovornosti i potvrđuje stihijsko i dnevno-politički uslovljeno upravljanje”, navodi Obradović.

Uprkos kontinuiranim zahtjevima Evropske unije za depolitizaciju, racionalizaciju i profesionalizaciju javne uprave, Vlada Milojka Spajića ne pokazuje ni minimum spremnosti da ih sprovede, ističe Obradović.

Naprotiv, dodao je, administracija raste i po širini i po dubini, a ključne funkcije ostaju podložne partijskim interesima i ličnim vezama.

“CGO gotovo deceniju zagovara Vladi manjeg obima i većeg učinka. Poređenje sa EU kojoj stremimo i pojedinim manjim državava članica oslikava razmjere zarobljenosti partijskim i vezanim interesima Crne Gore. Na primjer, Finska sa 5,6 miliona stanovnika ima 19 članova Vlade, Estonija sa 1,37 miliona 14, dok Crna Gora, sa manje od 620.000 građana, ima čak 32 člana Vlade. Ova hiperprodukcija na najvišem nivou se samo preslikava na sve niže što značajno ograničava reformski kapacitet”, naveo je Obradović.

CGO podsjeća i da su prema nalazima Državne revizorske institucije (DRI), Ministarstvo unutrašnjih poslova i Ministarstvo odbrane, samo u prethodne tri godine, izgubili radne sporove u vrijednosti skoro 16 miliona eura.

“Ove štete, uvećane za kamate i sudske troškove, plaćaju građani i građanke, iako su nesporan rezultat nezakonitih i nestručnih kadrovskih odluka političkih namještenika”, upozorava Obradović.

CGO, takođe, ukazuje da poseban budžetski teret predstavlja i institut funkcionerskih naknada po prestanku funkcije, koji se i dalje koristi obilato kao mehanizam nagrađivanja partijskih kadrova, pa čak i onih koji su na pritisak javnosti smijenjeni zbog neprofesionalnog odnosa prema funkciji.

“CGO zagovara njegovo ukidanje ili značajno ograničenje, što uživa snažnu podršku građana i građanki, jer se radi o nepotrebnom opterećenju budžeta u zemlji sa brojnim prioritetnijim potrebama. CGO poziva napreispitivanje ovakvog odnosa prema ljudskim resursima u javnoj upravi, jer funkcija u javnom sektoru ne smije biti privilegija za lojalne, već odgovornost prema građanstvu i državi”, zaključio je Obradović.