Prvo treba reći da je aluminijum svuda oko nas – on se takođe pojavljuje u prirodi i treći je najzastupljeniji element u zemljinoj kori. U svom prirodnom stanju, obično je vezan za druge elemente kao što su fosfati i sulfati, pa se osim u stvarima kao što su ambalaža za hranu, posuđe za pečenje, pa čak i kozmetika, nalazi i u zemljištu, u našoj vodi za piće, te u našoj hrani – voće, povrće, meso, riba, žitarice i mliječni proizvodi.

Aditivi za hranu, kao što su konzervansi, boje i vještački zgušnjivači takođe sadrže aluminijum.

IFLScience piše da aluminijum u visokim nivoima može biti štetan po ljudsko zdravlje. Neka istraživanja su pronašla dokaze da ovaj metal može biti povezan sa Alchajmerovom bolešću, pošto su povišeni nivoi primijećeni kod ljudi koji žive sa ovim stanjem, dok su druge spekulisale da bi mogao biti povezan sa rakom.

Međutim potrebne su dodatna veća istraživanja da bi se potvrdila ova veza.

A šta je sa aluminijumskom folijom?

Kao i kod mnogih metala, važno je smanjiti količinu koju konzumiramo, ali je teško potpuno eliminisati. Svjetska zdravstvena organizacija i Organizacija za hranu i poljoprivredu Ujedinjenih nacija izjavile su da je prihvatljivo imati nizak nivo aluminijuma u ​​našim sistemima, oko dva miligrama po kilogramu tjelesne težine nedeljno. Osim toga, istraživanja su pokazala da aluminijum koji se nalazi u posuđu i foliji može da prodre u hranu, ali to zavisi i od temperature na kojoj kuvate, kiselosti namirnica i prisustva drugih sastojaka.

Međutim za sada nema čvrstih dokaza koji pokazuju da je unos aluminijuma iz folije povezan sa povećanim zdravstvenim rizikom. Ali ako ste u nedoumici, izbjegavajte korišćenje posuđa obloženog aluminijumom i kuvanje kiselih namirnica u aluminijumskoj foliji, prenosi N1info.ba.